سردیِ پاییز را که پشتِ سر گذاشتیم ؛
از کوچه های زمستان که عبور کردیم ؛
بهار را که دیدیم ؛
جوانه ها را که تنگ ، در آغوش فشردیم ؛
به پشتِ سر ، نگاهی خواهیم انداخت ،
به جای پاهایمان در صعب العبور ترین مسیرها ،
به موانع و دیوارها و بن بست هایی که با اضطراب ، فرو ریختیم ،
و به جای زخم های عمیقی که دیگر خوب شده اند .
روزی در آستانه ی طلوع ، خواهیم ایستاد و به شب های سیاهِ پشت سرمان زل خواهیم زد ،
شب های غمگینی که تصور می کردیم صبح نمی شوند !
تمامِ یخ های بی مهری ، با آفتابِ امید ، ذوب خواهند شد و قطره قطره بر زمین خواهند ریخت ،
و زمین ، سبز خواهد شد ،
و آسمان ، آبی ،
و ستاره ها ، امیدوار تر از همیشه خواهند تابید .
روزی همه چیز ، درست خواهد شد ،
ارسطوها آینه های خوشبختیِ این سرزمین را از قعر اقیانوس ها بیرون خواهند کشید ،
و ما دوباره خوب خواهیم شد ،
دوباره خواهیم خندید ،
و فراموش خواهیم کرد شب های سرد و غمگینِ قبل از بهار را .
درباره این سایت